In oktober gaan mijn verloofde en mede-yogi Timothy en ik op yogareis naar India. Onze leraren nemen ons mee naar Puttaparthi, waar de ashram van een bekende Indiase meester zich bevindt. Ben je benieuwd waarom wij hier al maanden reikhalzend naar uitkijken? Je leest het in dit blog.
Een aantal jaar geleden was ik voor het eerst in India. Ik heb het beleefd als een erg tegenstrijdig en verwarrend land. De lucht lijkt er anders te trillen, waardoor het voelt alsof je op een andere planeet bent. Zowel de schoonheid als het leed in het land dringen ongefilterd je zintuigen binnen.
Wat me het meest raakte was de devotie van de mensen in de alledaagse dingen die ze deden. Een simpele handeling zoals het vegen van een stoepje, meerdere keren per dag herhaald, werd uitgevoerd als een gewichtig ritueel. In volle overgave. Onvergelijkbaar met de houding van Nederlanders (mijzelf incluis). De naam van mijn onderneming komt voort uit bewondering voor deze houding van Indiërs.
Waarom ga ik nu terug naar India?
Als yogalerares blijf ik zelf ook altijd leerling. Natuurlijk, de namen van de houdingen en de correcte manier van deze uitvoeren weet je op een gegeven moment wel. Maar als je yoga op de traditionele manier benadert, draait het pad om het verwerven van zelfinzicht.
En iedereen die zich een beetje bezighoudt met persoonlijke ontwikkeling weet hoe lastig het is om je werkelijk bewust te worden van je eigen blinde vlekken. Bij een ander zien we de hindernissen soms haarscherp, terwijl ons eigen vasthouden aan oude patronen buiten schot blijft.
India leent zich uitstekend voor een flink staaltje confrontratie met jezelf. Op mijn vorige reis kwam ik zo veel woede in mezelf tegen dat ik op momenten dacht dat ik zou imploderen. Veel tranen, inzichten en vergeving later voelde ik me duizend kilo lichter. Ondanks al het heerlijke Indiase eten!
Ik weet dus dat als ik in november terugkom, ik weer lichter en liefdevoller ben geworden. Hoe mooi is dat? En dat ik de reis samen met mijn grote liefde mag maken, dat maakt het natuurlijk extra bijzonder. Tot snel Puttaparthi, we kunnen niet wachten om te zien wat je ons zal brengen!
Liefs,
Sam
